Voor de meeste mensen is werk een van de belangrijkste activiteiten in hun leven. Dit is niet alleen omdat werk voor de meerderheid van de bevolking de hoofdbron van inkomen is, maar ook omdat werk andere belangrijkste functies heeft. Daartoe behoren deelname aan het maatschappelijk verkeer, de organisatie van het dagelijks leven, zelfrespect en zelfontplooiing, en de verdeling van macht. Werk speelt ook een belangrijke maatschappelijke rol als een bron van welvaart en voorspoed en vormt de basis voor de financiering van publieke diensten en voorzieningen. Als gevolg van ontwikkelingen zoals globalisering, digitalisering, financialisering, vergrijzing, immigratie en flexibilisering van arbeid, alsmede van de overgang naar een duurzame economie, verandert de manier waarop werk wordt uitgevoerd en georganiseerd in onze samenleving snel. De standaard arbeidsrelatie van de tweede helft van de twintigste eeuw – de vaste voltijdbaan in een grote hiërarchische en vaak bureaucratische organisatie, meestal bezet door een mannelijke kostwinner – is niet langer meer de standaard maar is vervangen door een grote verscheidenheid van arbeidsrelaties. Sommige van deze nieuwe arbeidsrelaties kenmerken zich door minder gunstige arbeidsvoorwaarden, minder werkzekerheid en minder inkomensbescherming, vergeleken met de vroegere standaard van een vaste voltijdbaan.

Deze verandering van de kenmerken van werk en van de arbeidsmarkt roept vragen op over de waarde van werk (zowel voor individuele personen als voor de maatschappij in het algemeen), de regulering van werk, en de rol die verschillende maatschappelijke actoren (zoals de staat, vakbonden en werkgeversorganisaties, maar ook andere, nieuwe collectieve actoren) spelen in de vormgeving van werk in de eenentwintigste eeuw. Deze vragen vormen de kern van het onderzoeksprogramma van AIAS-HSI.

Drie fundamentele componenten kernmerken het meeste onderzoek van AIAS-HSI:

• Actoren
• De regulering van arbeid
• Werkgerelateeerde waarden en uitkomsten

Het onderzoeksprogramma van AIAS-HSI richt zich voor de komende jaren op twee onderzoeksprioriteiten:

• Kwaliteit van werk
• Ongelijkheid op de arbeidsmarkt